Ik heb het nog niet gedaan. Zo die bekentenis is eruit.

Wat heb ik nog niet gedaan? Mijn uitvaartwensen voor mezelf op een rijtje gezet. En ze genoteerd voor anderen. Voor iemand die regelmatig een uitvaart leidt is dat merkwaardig, nietwaar? Innerlijk herken ik wat ik vaak bij anderen tegenkom: je hebt wel wat ideeën, maar wilt ze niet concretiseren. Ik vind het confronterend om mijn eigen afscheid vorm te geven.

Ik hoor mezelf praten over de waarde van een doordachte uitvaart. Over hoe mooi het is als je al bij leven een gesprek met elkaar voert over wat betekenisvol is voor je. Over dat het zo goed doet wanneer je als nabestaanden weet: dit zou de goedkeuring van de overledene krijgen. Laat ik dit dan ook mezelf en mijn familie gunnen.

Liederen die belangrijke rol hebben gespeeld in mijn leven, kan ik zo bedenken. En natuurlijk schrijf ik erbij wat die liederen mij gebracht hebben en in welke situatie dat was. Want dat verhaal wil ik doorgeven.

Ook weet ik welk soort bloemstuk ik zou willen. En welke écht niet.
Over de auto ben ik nog niet uit. Met Amerikaanse auto’s heb ik weinig, dus liever geen Cadillac. Een leuke oude Volkswagenbus lijkt me wel wat. Dat is een mooie verwijzing naar de heerlijke zomer waarin wij kampeerden met een Volkswagenbus.
Tegelijkertijd is dit misschien wel een onderdeel dat mijn nabestaanden graag voor me willen bedenken. Mijn wensen moeten niet tot een vaststaand draaiboek worden. Ook dat wil ik niet. Speelruimte – verwerkingsruimte – voor mijn familie vind ik belangrijk.

Hoe gaat dit denkproces eigenlijk bij jou? Welke afwegingen maakt u? Aan iedereen die het ook nog niet gedaan heeft hierbij een uitnodiging om het samen te gaan doen. Samen weet je meer. En aan elkaar kun je eigen gedachten opscherpen. Zo helpen we elkaar een eindje op weg. En zo komen daar eindelijk onze wensen en ideeën op papier.

Hopelijk gaat het nog voor lange tijd diep de lade in. Maar wij kunnen wèl zeggen: Ik heb het gedaan!

Arie de Winter.

P.S. De T2 vond ik bij: http://www.monnereau.nl/wagenpark/rouwvervoer