U gelooft in Iemand of Iets; in Meer. U waardeert symboliek en houdt van woorden, muziek, verbeelding, een ritueel. Geen grote woorden, maar wel iets dat troost. Een niet-kerkelijke uitvaart voorziet in deze behoefte en vereist geen blijvende binding met een kerkelijke gemeente.

Ook wanneer er bijvoorbeeld door overledene en/of nabestaanden verschillend wordt gedacht over het geloof, kan een niet-kerkelijke uitvaart een geschikte vorm zijn. Een niet-kerkelijke uitvaart biedt vrijheid om alles zelf in te vullen en biedt tegelijk ook een stukje inhoud, troost of inspiratie. Dat kan precies de combinatie zijn die u zoekt.

Als uitvaartspreker kan ik – Arie de Winter – van betekenis voor u zijn door een bezinningsmoment of een ritueel te leiden tijdens uw niet-kerkelijke uitvaart.

Bezinningsmoment

Tijdens de begrafenis of de crematie spreek ik een bezinnende tekst of verhaal uit. Die tekst is tot stand gekomen na een gesprek met nabestaanden over de levensinstelling en -visie van de overleden geliefde. Ook bronnen als een tekst, gedicht, uitspraken of muziek die uw geliefde inspireerden krijgen een stem.

Ritueel

Om een overgangsmoment te markeren helpt een ritueel. Een woord en een gebaar. Iets doen verbindt gedachten en gevoelens. Het werkt helend en brengt eenheid. Aan de hand van wat gepast en gewenst is, stellen we een ritueel op en kiezen we de voorwerpen die daarin een rol spelen.

Zoekt u iemand die inhoud geeft aan uw uitvaart? Neem dan gerust contact op om te overleggen over de diverse mogelijkheden en uw ideeën .

‘Iemand uit onze vriendengroep verongelukte. We stonden in een kring en hielden allemaal een touw vast. Onze kring was verbroken doordat nu een schakel uitviel. En straks zou onze vriendengroep misschien wel uit elkaar vallen doordat de één gaat studeren of werken, of doordat je allemaal het verlies anders verwerkt. We knipten het touw in stukjes en namen elk ons eigen stukje mee. Met de erkenning dat het goed was om verder te gaan met het eigen leven. Maar ook met de belofte en opdracht: knoop aan bij elkaar om te vragen hoe het gaat en om samen te herinneren wie jullie vriend was. Het draait om verbinding, juist als er iemand wegvalt.’